Fietsen en roken, het is geen gelukkige combinatie. Zelf heb ik nooit gerookt, maar toch fietste ik, nu ik het weer kon op mij e-bike, naar Cagli om weer eens een kijkje te nemen bij het 22ste Festa della Pipa. Cagli ligt op een vrij strategische plek aan de Via Flaminia, die de Romeinen een verbinding gaf van Rome naar de aan de Adriatische kust gelegen stad Fano. Vanuit Ca’Palazzo fietste ik door de heuvels van Monte Martello via Smirra naar Cagli.
Voor jullie stopte ik even bij de oude Romeinse brug, net naast de nieuwe brug, om er een foto (zie boven) te maken. Met mijn e-bike voelde ik zo weer even de twee duizend jaar geschiedenis door mijn aderen stromen.
Cagli had werkelijk een geweldig welkom voor me bereid. Als een ware gladiator te fiets was het plaveisel van de toegang voor mij versierd met allerlei decoraties van bloemen en kruiden. Even stopte ik en toen ik verder reed stegen de geuren op vanonder mijn wielen waardoor ik verdwaalde in gedachten over allerlei culinaire ervaringen. Inderdaad, natuurlijk was dit niet speciaal voor mij aangelegd. Het was vandaag toevallig ook Corpus Christi en dan is dit een religieuze traditie die je in veel plaatsen in Italië mee kunt maken.
Ik kwam op een rustig moment, zo op het moment dat heel Italië aan de zondagse pranzo zit. De standhouders rekenen dan eigenlijk niet meer op bezoek, nemen zelf een snack en spreken wat met elkaar. Een van de standhouders had ook een hele diversiteit aan soorten tabak. Voor hem was roken ook een culinaire aangelegenheid, waarbij hij ook zo zijn voorkeuren had voor het bijpassende biertje of wijntje. Behalve op de pijpen en die tabak viel mijn oog plots op een kraampje van een saffraanproducent uit het nabijgelegen Gubbio. Andrea Giacometti produceert inmiddels 5 kilo per jaar. Tja wat is nu 5 kilo? Ok, bij een prijs van ca €28,- per gram begint het toch iets meer dan een hobby te worden. We raakten in gesprek over zijn Merknaam ‘Opera’. Hij had die gekozen omdat hij eigenlijk violist wilde worden en zo ook bij de Opera zijn passie lag.
Bij de buurvrouw van Andrea rook ik dat ook de zomertruffel rijp begint te worden, maar over de zomertruffel schrijf ik een volgende keer.
Waar had ik dat eerder gehoord, iemand die operazanger wilde worden en zijn uiteindelijke weg had gevonden in de culinaire wereld?
Natuurlijk, Onno Kleyn, met wie ik alweer voor de 5e keer ‘Proeven met Onno Kleyn, Truffel&Wijn’ organiseer. Lees daarover via deze link meer.
Stel je eens voor, een ontmoeting tussen deze twee culinaire en muzikale fijnproevers……..
We wisselden onze gegevens uit en ik kocht een flesje saffraanolie en een cadeauverpakking met 1 gram saffraan en risottorijst om thuis eens uit te proberen. Het zou zomaar kunnen dat we met Onno een bezoek gaan brengen aan Andrea en daarna in Gubbio een saffraan pranzo en een wandeling die in het teken zal staan van het 600ste geboortejaar van Federico da Montefeltro, de Hertog van Urbino die uiteindelijk ook zijn stempel op Gubbio zou drukken.
